Η μετεγχειρητική κήλη µπορεί να εκδηλωθεί µετά από χειρουργικές επεµβάσεις στην κοιλιά ή τραυµατισµούς που αφορούν τοµές στο κοιλιακό τοίχωµα. Πρόκειται για κήλη που προκύπτει από την αδυναμία του κοιλιακού τοιχώματος να επουλωθεί επαρκώς. Παρά τις εξελίξεις στις μεθόδους σύγκλεισης, η συχνότητα εμφάνισης κήλης μετά από λαπαροτομία κυμαίνεται από 15% έως 20%. Οι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανεπαρκή επούλωση περιλαμβάνουν παράγοντες που σχετίζονται με τους ασθενείς, τις ασθένειες και τους τεχνικούς παράγοντες.

Κατανόηση των υποκείμενων αιτιών

Διάφοροι παράγοντες συμβάλλουν στην εμφάνιση μετεγχειρητικής κήλης, επηρεάζοντας την επούλωση του τραύματος και την αντοχή του νέου ιστού που στηρίζει το κοιλιακό τοίχωμα.

Παράγοντες που σχετίζονται με τον ασθενή:

  • Παρουσία συστηματικών χρόνιων νοσημάτων, όπως η νεφρική ανεπάρκεια
  • Παχυσαρκία
  • Κάπνισμα
  • Μακροχρόνια χρήση φαρμάκων όπως στεροειδή και ανοσοκατασταλτικά
  • Χρόνιες παθήσεις όπως ο διαβήτης, η φλεγμονή και οι νεφρικές παθήσεις

Παράγοντες που σχετίζονται με τη νόσο:

  • Τοποθεσία του σημείου της τομής
  • Χρόνος και επείγον της χειρουργικής επέμβασης

Οι επιπλοκές που προκύπτουν από υποκείμενα νοσήματα επηρεάζουν σημαντικά την ανάπτυξη κήλης τομής. Επιπλέον, οι παράγοντες που συμβάλλουν στην υψηλότερη εμφάνιση μετεγχειρητικών κηλών περιλαμβάνουν:

  • Επείγουσες χειρουργικές επεμβάσεις
  • Χρήση τομών μέσης γραμμής
  • Λοιμώξεις
  • Οξείες κοιλιακές επεμβάσεις
  • Λοιμώξεις τραύματος

Οι τεχνικές πτυχές που σχετίζονται με τις χειρουργικές τεχνικές και τα υλικά ραμμάτων διαδραματίζουν επίσης ζωτικό ρόλο. Οι ανεπαρκείς χειρουργικές μέθοδοι μπορεί να οδηγήσουν σε οξεία διάσπαση του τραύματος ή σε καθυστερημένη επούλωση, με τελικό αποτέλεσμα μετεγχειρητικές κήλες. Ο σωστός χειρισμός των άκρων της περιτονίας, εξασφαλίζοντας τη σωστή αντοχή και το σωστό μήκος των υλικών ραφής, είναι ζωτικής σημασίας. Παρόλο που η συνεχιζόμενη έρευνα αποσκοπεί στην καθιέρωση ιδανικών μεθόδων σύγκλεισης και έχουν δημοσιευθεί πρόσφατες κατευθυντήριες οδηγίες, οι Χειρουργοί εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προκλήσεις που σχετίζονται με τις μετεγχειρητικές κήλες, αναδεικνύοντας την πολυπλοκότητα αυτής της κατάστασης.

 

Ποια είναι τα συμπτώματα της μετεγχειρητικής κήλης;

Οι ασθενείς συνήθως αναγνωρίζουν μια μετεγχειρητική κήλη από μια ευδιάκριτη διόγκωση κοντά στο χειρουργικό σημείο. Αυτή η κήλη μπορεί να προκαλέσει ενοχλήσεις όπως καύσος και δυσφορία. Σε περιπτώσεις περισφιγμένης μετεγχειρητικής κήλης τα συμπτώματα κλιμακώνονται, οδηγώντας σε:

  • Έντονο πόνο
  • Δυσκοιλιότητα
  • Ναυτία

Η επίμονη μη ανάταξη και η περίσφιξη επιδεινώνουν αυτά τα συμπτώματα, οδηγώντας δυνητικά σε ειλεό, ισχαιμία του εντέρου και διάτρηση, αποτελώντας απειλητικό κίνδυνο για τη ζωή του ασθενούς.

 

Πώς διαγιγνώσκεται η μετεγχειρητική κήλη;

Η διάγνωση της μετεγχειρητικής κήλης περιλαμβάνει κλινική αξιολόγηση από εξειδικευμένο Χειρουργό. Ειδικά για τις μετεγχειρητικές κήλες, η αξονική τομογραφία είναι επιβεβλημένη. Αυτή η σάρωση φωτίζει τα ακριβή χαρακτηριστικά της κήλης, συμπεριλαμβανομένου του μεγέθους, της θέσης, των διαστάσεων του κενού και του περιεχομένου της κήλης. Επιπλέον, μπορεί να αποκαλύψει μικρές κήλες που απαιτούν διόρθωση κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.

 

Πώς αντιμετωπίζεται η μετεγχειρητική κήλη;

Η αποτελεσματική αντιμετώπιση της μετεγχειρητικής κήλης εξαρτάται από τη συνετή επιλογή θεραπευτικών επιλογών, προσαρμοσμένων στις ατομικές ανάγκες του ασθενούς.

Χειρουργική αποκατάσταση:

Για μεγάλες ή συμπτωματικές κήλες, η χειρουργική επέμβαση είναι επιβεβλημένη, με στόχο την πρόληψη επιπλοκών, την ανακούφιση των συμπτωμάτων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς.

Η αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας του μυϊκού τοιχώματος είναι υψίστης σημασίας. Η επανορθωτική χειρουργική επέμβαση, χρησιμοποιώντας είτε λαπαροσκοπικές είτε επανορθωτικές τεχνικές, είναι απαραίτητη. Ο Χειρουργός επικεντρώνεται στη σχολαστική επανασύνδεση των εκφυλισμένων τμημάτων του μυϊκού τοιχώματος, εξασφαλίζοντας ολοκληρωμένη αποκατάσταση και μειώνοντας τον κίνδυνο υποτροπής.

Συντηρητική θεραπεία:

Οι μικρές και ασυμπτωματικές κήλες, χωρίς αντενδείξεις, μπορούν να παρακολουθούνται με ασφάλεια χωρίς άμεση χειρουργική επέμβαση.

Η συντηρητική αντιμετώπιση συνεπάγεται τακτική παρακολούθηση, επιτρέποντας την παρακολούθηση της εξέλιξης της κήλης και της συνολικής ευεξίας του ασθενούς.

Για την αντιμετώπιση της πολυπλοκότητας της μετεγχειρητικής κήλης απαιτείται ολιστική κατανόηση των πολύπλευρων παραγόντων που επηρεάζουν την εμφάνιση και την εξέλιξή της. Είτε μέσω μεθοδικής χειρουργικής αποκατάστασης είτε μέσω απλής παρακολούθησης, ο στόχος παραμένει σταθερός: η βελτιστοποίηση της ευεξίας του ασθενούς και η εξασφάλιση μιας υγιούς και δραστήριας ζωής.

 

Για περισσότερες πληροφορίες αλλά και μια εξατομικευμένη διάγνωση και θεραπεία, επικοινωνήστε με τον έμπειρο Γενικό Χειρουργό Δρ. Μάριο Γρηγορίου.